De 15 mannen en vrouwen uit Anna Paulowna en omstreken zijn inmiddels geen onbekende meer. In hun 11-jarig bestaan zijn ze al op menig festival en haven- dag te horen geweest. Zelfs in Vegesack Duitsland zijn we graag geziene gasten.

De groep zingt zowel Nederlandstalige- als Engelstalige nummers. Het repertoire bestaat uit werkliederen of wel ‘shanties’ en folksongs. Het leven op zee en aan boord van een zeilschip is niet altijd feest; het leven is zwaar en ruig. Zeker in de jaren van de 19^e eeuw, toen de zeilvaart nog in zijn bloeitijd verkeerde. Een mannenwereld, waar hard gewerkt moest worden en dat met het zingen van shanties verlicht werd.

De liederen vertellen over dat werk aan boord van het schip, maar ook over de leuke dames in de havens, de liefjes en de vrouwen thuis. Die zeemannen lijken heel stoer, maar als je naar de folksongs luistert, komt het afscheid en heimwee van de mannen aan bod. Afwisselend neemt men een solopartij voor z’n rekening. Ze weten waar ze over zingen, onder de zangers zijn (zee)zeilers en dat er vrouwen meegaan ……… dat is nou nèt dat ‘vleugje anders’ dat de groep zich onderscheidt van de pure shanty groepen.

Dat ze er plezier aan beleven is wel duidelijk  te horen en te zien.